- رسانه های دولتی از یک سو حرکت معترضان را کور و عقیم و بی اثر تبلیغ نموده و از دگر سو خیزشگران سبز را منتسب به سازمانهای جاسوسی بیگانه معرفی می کنند که گویی سناریو و نقشه های منسجم و حساب شده اجنبی را مزدورانه و مطیعانه پیگیری کرده اند.

- حامیان دولت در یار کشی تبلیغاتی خود را مفتخر به کسب اکثریت قاطع شصت و سه درصدی می دانند که حدود بیست و چهار میلیون نفر ایرانی را پشتیبان احمدی نژاد و رهبری بشمار می آورند اما با وجود ادعای چنین حمایت عظیم مردمی ،عاجزانه با برقراری حکومت نظامی و فضای بسته امنیتی در صدد مهار مختصر خس و خاشاکی بر آمده اند که دامنه اعتراضاتش میان همه مردم آزادی دوست دنیا جنبشی سبز را به حرکت در آورده است و ایران را با خود به سویه ای مطلوب فرا می خواند.

- رهبری در مجلسی رسمی و سیاسی با حضور چهره های غیر سیاسی و بسا نا متناسب همچون مجری برنامه خردسالان سیما (عمو پورنگ) ، بازیکنان ورزشی و بازیگران تلویزیون در کنار سرداران نظامی که گویی قرار بوده است غیبت چهره های مهم سیاسی غایب را کمرنگ جلوه دهند(؟!!) و در بهتی حاکم بر فضای مجلس قیام سبز ملت که جان ها به پایش ریخته شده را کاریکاتوری و مضحک می خواند.

- حکومت وابسته به خارجی هایی موسوم به شرق در حالی که شعرهای نه شرقی و نه غربی اش همچنان بر پیشانی وزارت امور خارجه اش نقش بسته، آشکارا بر مراودات مرموز نظامی و اقتصادی پا می فشارد و عرصه جولان در تمام ابعاد حاکمیت را به روسیه می سپارد اما حتی پخش اخبار واقعی حوادث اخیر از سوی رسانه های خارجی اروپایی و آمریکایی را به مثابه محاربه و دخالت بی مورد بر می شمارد. شعارهای نه غربی مستحب و اما نه شرقی گناهی کبیره محسوب می شود. کشتار مسلمان از سوی شرق مجاز و حتی سخن گفتن از مسلمانان از سوی دول غربی جغرافیا حرام می باشد.

و اما:

- خبرگزاری ها از اجتماعات پراکنده صدها نفری مردم در تهران خبر می دهند در حالی که گفته می شود هزاران نیروی حکومتی آنها را تحت فشار قرار داده، ضرب و شتم کرده و متفرق می کنند. این ها اخباری روزمره ای است که میلیون ها نفر در ایران بوسیله رسانه های قابل دسترس از جمله اینترنت ، ماهواره و رادیو دنبال می کنند. بیایید این ارقام را نیز تصحیح کنیم.

داریوش سعدین